woensdag 25 maart 2015

8. Zafra- Villablanco de los Barros 20 km.

Woensdag 25 maart, etappe 8.
Bijna verslapen! Als we Hans horen praten weten we dat het niet vroeg meer is. Hij is alle dagen nog de laatste geweest die de herberg heeft verlaten. We kunnen tot 8.00 ontbijten. Snel het warme bed uit. We liggen hier nog onder dikke wollen dekens. Dat is echt wel nodig, want de nachten zijn hier koud. We schuiven aan het ontbijt wat bestaat uit toast, sap en een droog zoet broodje. Nadat we alles weer hebben ingepakt gaan we op pad. Buiten is het nog fris, maar een strak blauwe lucht verwelkomt ons.
Al snel verlaten we de stad en zien de heuvels weer voor ons. Tussen de kortgesnoeide wijnranken en olijfbomen lopen we over het oude pad,waar ooit veel vlijtige arbeid is verricht om de keien te gebruiken als landafscheiding. De boeren zijn de olijfbomen flink aan het snoeien. Als we naar de wijnranken kijken vragen we ons af of deze dit jaar nog gaan bloeien zo kort als ze zijn gesnoeid.
 We komen op diverse stukken nog oude waterbronnen tegen.  Het is de eerste wandeldag dat we een strakblauwe lucht zien. Heerlijk. Na 5 km nemen we onze eerste en enige koffiestop. We vragen in het dorp waar het dichtsbijzijnde café is. We houden niet zo van extra lusjes lopen.  Ha,ha. De café con leche smaakt ons prima.  Natuurlijk is het al en drukte van belang in het café. Nog maar 15 km te gaan, dat gaat een makkie worden met dit weer. De wind is ondertussen flink gaan toenemen en zowaar we hebben ook nog tegenwind! Hoe ver is Holland weg!  Tegen 13.00 zijn we al gearriveerd in het dorp. Als we ons bij een Albergue willen inschrijven stuiten we op 3 Franzosen. Hm... Die hebben we al eerder ontmoet en 'wij houden niet van mensen die denken dat de herberg alleen van hun is'.  Als we vragen of de Amerikanse dames al zijn gearriveerd krijgen we 'non'  te horen. Oké zeggen wij, we wachten ze buiten wel op. We besluiten om naar de andere herberg te gaan. Hier is ook nog plaats genoeg. De kamers niet ideaal, het heeft een doorsteek naar de douche en toiletruimte. We gokken erop dat er niemand bijkomt. Echter wat schetst onze verbazing, tegen de avond komt onze zeer corpulente Schot, die we al afgeschreven hadden, ons verblijden met een verblijf dicht bij ons. Brrr. Aan een paar oordoppen zullen we niet genoeg hebben. Vanavond maar een extra wijntje nemen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten