Etappe 16 donderdag 2 apri.
Vandaag nemen de voetjes rust. Een kleine etappe. Snel op zoek naar een slaapplek.
Al vroeg zijn Martin en vriendin uit de veren, zij gaan vandaag 30 Km wandelen. Gisterenavond zijn we met vele peregrinos in de herberg bezig geweest om slaapplaatsen te zoeken voor de komende dagen. We bellen en googlen heel wat af. Ook de planning speelt een rol. Opnieuw is er op de route een herberg dicht, in Olivia de Placencia, wat betekent dat er opnieuw grote afstanden overbrugd moeten worden. Met moeite vinden we voor de komende twee dagen een overnachtingsplek. Voor vandaag wordt het een verrassing. We slapen een beetje uit, hebben bijna geen last gehad van Martin, blijft de vraag over.. Wie was die enorme snurker die ons twee dagen geleden allemaal uit onze slaap hield? Mister Mike uit Missisipi? Enfin, we gaan na een uitgebreid ontbijt op pad. Het is weer een zonnige dag. Al snel lopen we door het bos met oude kurkeiken,
zo mooi en zo stil, alle dagen is de natuur een cadeau. Om half elf komen we al aan bij de plaatselijke albergue waar je voor een kleine donativo kunt slapen.
De hospitalleros zijn nog aan het schoonmaken en als we om een slaapplek vragen zeggen ze ' completos'. Vol ongeloof kijken we elkaar aan. Hoe kan dit, het is pas tien uur. Wat blijkt een groep Spaanse fietsers heeft de herberg gereserveerd. De bagage vooruit gestuurd en zijn nu van een plek verzekerd. Ze zeggen nogmaals dat er absoluut geen plek voor ons is. Het hele gehucht heeft verder niets! Wij blijven talmen, proberen ze toch te verleiden om een plek voor ons te zoeken. Uiteindelijk kunnen we nog achter de voordeur liggen op een matras. Prima zeggen wij, als we een matras hebben zijn we blij. Echter dit is voor hen toch niet de oplossing. Nog een andere optie. Aan de achterkant van het gebouw is een bibliotheek. Ze neemt ons mee en laat de ruimte zien. We zien een grote ruimte gevuld met stoelen en met zowaar een ruimte waar een invalidentoilet is.
Helemaal prima zeggen we. Er worden matrassen naar boven gesleept, het karton voor de ramen wordt verwijderd, we krijgen een sleutel en kunnen in de herberg nog gebruik maken van de douche. Wie heeft het! Niet lang erna komen er nog twee peregrinos. Ook zij komen in deze ruimte slapen. Luchtbedden, matrasjes worden nieuw aangesleept door de hospitalleros. Wat een service! Ook deze peregrinos hebben een slaaplaats voor vannacht. Alleen dag is nog niet om. Er zullen nog wel meer dwaalgasten binnenkomen. We lopen nog door het gehuchtje en ontmoeten daar de eigenaar van een kleine casa rural. We mogen zijn 'bezit' bewonderen. In 2011 heeft hij dit zeer verwaarloosde pand gekocht en omgebouwd tot een prachtig verblijf. 'La Posada de Grimaldo', een aanrader om je er enige dagen te laten verwennen. Helaas ook al zeer lang volgeboekt. Wij zijn peregrinos en houden van het avontuur, alhoewel...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten