Zondag 26 april etappe 39.
Na een gezellige avond in de herberg met vele nieuwe peregrinos, is het weer snel ochtend. We zijn nu minder dan 100 km van Santiago de C. af en het wordt merkbaar. Gisteren zijn veel Spanjaarden gearriveerd en zij lopen in 3 tot 4 dagen naar Santiago. Als je 100 km voor Santiato instapt krijg je ook je compostolaat (pelgrimspaspoort). Én het is opnieuw vakantie voor vele spanjaarden! Hip hoi voor ons. De herbergen lopen weer vol of raken overboekt. Vanmorgen zijn we rustig opgestaan en ontbijten in het dorp. Als we het dorp verlaten volgen we snel de gele pijlen, zoals we dat alle dagen doen. We zijn met Gunther en we vertrouwen op George zijn GPS. Echter na 3 km komen we erachter dat we verkeerd lopen. We hebben niet de juiste route naar Oseira waar we het klooster willen gaan bezoeken. Shit, het regent ook nog pijpenstelen en wat nu? We duiken na 5 Km een café in, drinken een bak koffie en vragen de korste weg naar Oaseira. 8 km zegt de cafébaas. Pff. Enfin met behulp van George zijn GPS stippelen we een nieuwe route uit. We dwalen door de heuvels en ondertussen valt het met bakken uit de hemel. Na anderhalf uur lopen en drijfnat bereiken we Oseira. We duiken meteen de bar in en gaan eerst wat eten. Inmiddels is het al twaalf uur en zijn we nat en koud. Nog wel op tijd om het inmens grote sobere klooster te bezoeken, een voormalig Trappistenklooster.
Jammer de rondleiding is in het Spaans. Het interieur is heel sober en de ruimten zijn enorm. Koud komen we uit het klooster vandaan en opnieuw warmen we ons op met een kop thee in de bar.
Tja, al veel extra kilometers gelopen vandaag (lusje van 9 km!!). We zijn er niet echt blij van geworden. Het valt nog steeds met bakken uit de hemel, echter er is geen weg terug vandaag. We moeten door. Nog 11 km te gaan. Via vele smalle rotspaden en bospaden vervolgen we onze weg. Een mooie route maar nu...VRESELIJK, Bagger en nog eens Bagger. Tot onze enkels in de modder en het water. Het houdt niet op. We zien er niet uit. We doorkruisen nog zeer armoedige bijna verlaten gehuchten waar de boer zijn koeien midden in het dorp heeft staan. De tijd staat hier nog steeds stil rond 1960. De smalle wandelpaden zijn snel stromende beekjes geworden. Eindelijk rond vijf uur komen we aan bij de herberg, die voorbij het dorpje ligt. Het ziet er van binnen niet gezellig uit. Het is een groot gebouw met ongezellige ruimten. Het is nog rustig, weinig peregrinos. We zetten de verwarming op hoog daar waar het kan. Het lijkt wel of het een schoolgebouw is geweest? Alle vieze kleding uit en we 'soppen' de kleding schoon. De schoenen gaan dicht bij de kachel en stoppen we vol met kranten. Na een douche komen we bij. Hongerig zoeken we een restaurant. Helaas alleen een café. Gelukkig kunnen we er om 20.00 wat eten. We blijven er zitten en we besluiten om morgen een lange wandeling te maken. We komen dan in een grotere plaats waar ook hotels zijn. We zijn de herbergen even spuugzat en willen onze kleding wel weer een keer goed laten wassen. We boeken met z'n vieren een hotel in Sillade. Morgen hopelijk een droge dag. Koningsdag in Nederland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten