42. Outeira Á Verda naar Santiago de Compostela, 18 km.

Woensdag 29 april, etappe 42.

06.15 uur, het licht in de slaapzaal gaat spontaan aan. Van uitslapen is hier geen sprake. We stoppen ons hoofd nog even diep in de slaapzak, maar dat helpt weinig. Dus vroeg op en vroeg op pad. Dag herberg, dag slaapzalen, dag snurkers, dag wasjes, dag stinkschoenen, we gaan jullie verlaten! Op naar Santiago, het wacht op ons. Nog 18 km te gaan, die raffelen we zo snel mogelijk af. Een pinut voor ons. We willen om 12.00 uur in Santiago zijn om de H.Mis bij te wonen. Deze wordt dagelijks speciaal voor de peregrinos opgedragen. Het is vandaag lekker voorjaarsweer. In het dal is het nog nevelig, maar wij lopen al in het zonnetje. We lopen door een paar kleine dorpen, over smalle wegen en genieten van het uitzicht.

Maar eigenlijk is onze blik op één ding gericht en dat is de kathedraal. We gunnen ons nog een laatste bak koffie als peregrino en met z'n vieren beginnen we bijna weemoedig te worden over wat we wel niet zullen gaan missen. Na goed drie en half uur lopen komen we fris en fruitig aan in Santiago. We komen binnen via de oude Romaanse brug en hebben nog een stevige klim omhoog om bij de kathedraal te komen. De route Via de la Plata is rustig. We wandelen als enigen omhoog. Eenmaal vlak bij de kathedraal begint het een heel klein beetje te lijken op de ' intocht van een vierdaagse'.  Echter het is nog betrekkelijk rustig in de stad.

We lopen meteen door naar het peregrinobureau waar we ons 'Compostelaat' gaan halen. We moeten zelfs even in de rij staan. Geen probleem het is lekker weer. Daarna lopen we snel naar een servicepunt waar we onze rugzakken even kunnen 'stallen'. Precies op tijd arriveren we in de kathedraal en luisteren daar met nog velen de H. mis op. Toch wel speciaal om zo je tocht te beëindigen. Even tijd voor jezelf. Je gedachten nog eens overal en nergens naartoe laten gaan en je bewust worden van een prachtige zesweekse voettocht door een geweldig deel van Spanje. Sevilla naar Santiago, het was overweldigend.

Prachtige, meestal lange tochten gemaakt door zeer eenzame streken, diverse provincies van Spanje doorkruist, ieder met zijn bijzondere dorpen, de mijlpalen in de Extremadura, de mooie peregrinostenen in Galicïe, de vele verlaten woningen, zijn inwoners, zijn overnachtingsplekken en de natuur die prachtig tot bloei kwam.