28. Tábara naar Santa Croya de Tera 23 km.

Woensdag 15 april etappe 28.

Regen, onweer, echt waar! Wakker worden op zo' n moment voorspelt niet veel goeds. Beneden in het café van het hotel staan al een aantal peregrinos ongeduldig te wachten totdat het ophoudt met ' zachtjes' regenen.

Wij gaan eerst rustig ontbijten en hopen dat het weer opklaart. Neen, vandaag geen zon. We gaan op pad en hebben de regenkleding aangedaan. De regen valt gestaag naar beneden en het ziet er niet naar uit dat het gaat veranderen vandaag. We lopen direct uit het dorp al op het zandpad wat nu zeer drassig is. De klei/ leem blijft aan onze schoenen plakken en met een behoorlijke verhoging sjokken we over het pad. Het loopt zwaar, overal water en vette klei. Het is ongelofelijk dat een pad wat eerst keihard was in korte tijd verandert in een spekglad en drassig pad. Enfin, de blik op nul en gewoon doorlopen. We richten ons op de peregrinos voor ons en volgen de gele pijlen. Verder is er naast het struikgewas weinig te zien. Het gebied is heuvelachtig en als we een heuvel afglijden krijg je de neiging om te gaan abseilen. Vandaag is het geluk weer met ons.

We komen door een dorp en de bar is open. Met onze zeiknatte plunje stappen we de bar binnen en nemen deze met de andere peregrinos voor ons in. Overal hangt natte kleding, ramen gaan beslaan,de natte met dikke klei bedekte schoenen gaan uit en langzamerhand gaat de frisse geur van de zojuist schoongemaakte bar op in de 'peregrinogeuren'.  Even kijkt la señorita een beetje ' bewolkt' maar als we dan vriendelijk riepen ' buenos dias' is zij blij. We bestellen koffie met een Magdalena (klein rond cakeje). Wat kan kofie toch lekker zijn als je zeiknat van de regen je hiermee kunt doorwarmen. Het weer klaart op en wij moeten nog maar 10 km wandelen. Een pinut vergeleken met de vorige dagen. We gaan weer op pad maar houden de regenkleding aan. Het blijft regenen en wij blijven glibberen in de klei totdat we aankomen in Santa Croya. Het is een lang dorp, we doen wat inkopen in een kleine supermarkt en aan het einde van de dorpsstraat is de Albergue Anita. Een herberg met 38 plaatsen verdeeld over twee slaapzalen en enkele privé onderkomens. We worden meteen gesommeerd om de schoenen uit te trekken, de jassen en overige natte spullen bij de ingang te laten. Ja, ja, ze heeft de 'wind eronder' we worden acuut volgzaam. Na alle instructies  kiezen we voor de slaapzaal. Achterin is plek.

Alle natte spullen hangen we uit en als meer peregrinos(10) komen is de ruimte klam. We laten alles wassen en in een schuur heeft la señorita voor ons de open haard aangedaan. Daar kan iedereen zijn spullen drogen. Wat een service. In de Albergue blijven we hangen. We eten en drinken er wat. De route voor morgen wordt uitgestippeld en met de nadere peregrinos hebben we een gezellige middag. Daarnaast heeft een ieder van ons het op zijn manier druk met zijn natte plunje.

De schoenen zijn volgestopt met kranten, de waslijnen hangen vol met was en buiten regent het pijpenstelen. We hebben een heerlijk comfortabel onderkomen. Geen zorgen voor de dag van morgen. Het dobbelspel komt te voorschijn en internationaal spelen we het spel.